نگرانی اروپایی ها برای سرمایه گذاری در ایران

ج. دیوید ولچ ، دستیار وزیر امور خارجه برای امور نزدیک شرقی. بیانیه قبل از کمیته راه و وسایل مجلس ، کمیته فرعی تجارت ، واشنگتن ، D. C ، 22 مه 1996.

آقای رئیس و اعضای کمیته فرعی ، می خواهم از شما بخاطر فرصتی که امروز در مورد موضوع مهم قانون برای تحمیل مجازات علیه ایران و لیبی اعمال می کنید ، تشکر کنم. در طی نه ماه گذشته ، دولت از نزدیک با کنگره در مورد این لایحه به بحث و گفتگوهای دو حزبی با کنگره مشغول بوده است. در طی این مشاوره ها ، سه موضوع اصلی پدیدار شده است. اول ، واضح است كه همه ما نگران تهدیدی كه با رفتارهای غیرقابل قبول ایرانی به منافع آمریكا مطرح می شود ، نگران هستیم. به عنوان مثال ، در هفته های اخیر ، ما شاهد تأثیر ویرانگر حمایت سیاسی و مادی ایران از گروه هایی هستیم که از خشونت علیه روند صلح خاورمیانه استفاده می کنند. دوم ، ما در مورد مخالفت معما قدافی از قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل ، که از لیبی می خواهد عاملان PAN AM 103 بمباران را تغییر دهند و تمام حمایت های تروریسم بین المللی را متوقف کنند ، خشمگین هستیم. سوم ، ما موافقت کرده ایم که با افزایش فشار بر این رژیم ها باید اقدامات دیگری را برای پاسخ به این چالش ها انجام دهیم. در میان این هارمونی دیدگاه ها ، ما اکنون به دنبال مؤثرترین راه برای افزایش فشار به ایران و لیبی هستیم.

با اجازه شما ، اظهارات من امروز بر این سؤال از اثربخشی متمرکز خواهد شد. چه اقداماتی را باید اتخاذ کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که تلاش های ما برای ایجاد فشار اقتصادی بر ایران و لیبی تأثیر بر تهران و طرابلس خواهد داشت که به ایالات متحده بومرنگ نمی شود؟هدف ما ، همانطور که توسط وزیر کریستوفر توضیح داده شده است ، حداکثر رساندن فشار به ایران و لیبی و ضمن به حداقل رساندن هزینه ها به سایر منافع آمریکایی است.

تجزیه و تحلیل مختصری از ایران و لیبی

سیاست های غیرقابل قبول که توسط ایران و لیبی دنبال می شود ، مشابه است ، همانطور که پاسخ محکم ما به این تهدیدها بوده است. ما به حمایت آنها از تروریسم بین المللی و پیگیری آنها به سلاح های کشتار جمعی اعتراض می کنیم. برای جلوگیری از به دست آوردن ایران و لیبی از دستیابی به توانایی های نظامی مورد نظر ، ما سیاستی را دنبال کرده ایم که برای خنثی کردن تلاش های آنها برای دستیابی به تجهیزات جدید طراحی شده است. از طرف ما ، ما سخت ترین کنترل های صادراتی ملی در جهان را تعیین کردیم. ما سپس با 30 دولت دیگر درگیر مذاکرات موفق شدیم و توافق خود را برای جلوگیری از کشورهایی که رفتار آنها مورد نگرانی است-از جمله ایران و لیبی-به دست آوردن اسلحه و کالاها و فناوری های حساس دوگانه برای اهداف نظامی به دست آوردیم. علاوه بر این ، ما با سایر دولت ها در تلاش برای جلوگیری از دستیابی به هر دو رژیم برای برنامه های سلاح های کشتار جمعی همکاری می کنیم. سیاست های ما همچنین از مشکلات مالی که هر دو رژیم تجربه کرده اند ، سوء استفاده کرده است. برای حمایت از نظامیان و فعالیتهای تروریستی آنها ، هم ایران و هم لیبی به پول نقد نیاز دارند. این دو کشور سرشار از منابع نفت و گاز هستند و در نتیجه اقتصاد آنها به فروش صادرات نفت و گاز بسیار بستگی دارد. اما به دلیل سوء مدیریت دولت ، از جمله حمایت مالی از برنامه های سرکش ، هم ایران و هم لیبی اکنون مشکلات اقتصادی را تجربه می کنند.

از آنجا که کمیته بانکی سنا در پاییز گذشته در نظر گرفتن این لایحه ، کنگره را آغاز کرد ، دولت برای تهیه توصیه هایی برای این لایحه تلاش کرده است که تحت تأثیر درک ما از تفاوت های مهم بین دو کشور است. برخی از آنها مانند تفاوت در جمعیت ، تاریخ ، دین و شکل دولت آشکار هستند. با این حال ، برخی کمتر آشکار هستند. یک نمونه مهم میزان درگیری خارجی در بخش نفت و گاز است. پس از انقلاب ایران در سال 1979 ، ایران از اجازه شرکت های غربی برای توسعه منابع نفت و گاز خودداری کرد. تصمیم سال گذشته مبنی بر اجازه دادن به شرکت نفت فرانسوی ، در کل ، یک زمینه برون مرزی ، یک تغییر چشمگیر در سیاست ایران بود که توسط مشکلات جریان نقدی ایران به وجود آمده است. با وجود تمایل به سرمایه گذاری خارجی ، ایران همچنان موانع سیاسی و اقتصادی را در راه مذاکره با شرکت های خارجی قرار می دهد. از طرف دیگر ، لیبی مدتهاست که از درگیری خارجی در بخش نفت و گاز خود استقبال کرده و طی سالها با حدود دو ده شرکت خارجی برای تولید و حقوق اکتشافی قرارداد دارد. لیبی که تنها در چند مایل از جنوب اروپا واقع شده است ، برای توسعه روابط تجاری نزدیک و پر سود با شرکت های نفتی اروپایی بسیار تلاش کرده است.

دومین تفاوت اساسی بین ایران و لیبی رویکرد نسبت به هر کشوری است که توسط متحدین ما اتخاذ شده است. پس از بمباران لیبی پان AM 103 و هواپیمایی فرانسوی UTA ، پرواز 772 ، ما با موفقیت با انگلیس و فرانسوی ها برای ایجاد ممنوعیت های جهانی در مورد تجارت و معاملات با لیبی در سازمان ملل متحد همکاری کردیم. این اجماع بین المللی در مورد چگونگی پاسخگویی به تهدید لیبی ، توانایی لیبی را با موفقیت در مشارکت در رفتار قابل اعتراض مهار کرده است. در مقابل ، تعداد کمی از دولت های دیگر از رویکرد فشار اقتصادی ایالات متحده بر ایران حمایت می کنند. علیرغم نگرانی های مشترک آنها در مورد فعالیت های ایران ، اکثر کشورهای دیگر حاضر به اقدامی نیستند که روابط تجاری آنها با ایران را به خطر اندازد.

رویکرد متحدین و شرکای تجاری ما

همانطور که می دانید ، ما با شرکای G-7 و سایر کشورها درگیر بحث های منظم در مورد ایران و لیبی هستیم. ما با هم سوابق رفتار قابل اعتراض ایجاد شده توسط فعالیت های ایرانی و لیبی را مرور می کنیم. اختلاف نظر کمی در مورد تهدید چنین رفتاری به منافع مشترک ما وجود دارد. این نگرانی های مشترک باعث شده است که دولت های دیگر با ما در کنترل صادرات کالاهای نظامی همکاری نزدیکی داشته باشند. همکاری ما در مورد این موضوع مهم به ما این امکان را داده است تا توانایی های نظامی هر دو کشور را محدود کنیم. با این حال ، ما می خواهیم با متقاعد کردن ایران و لیبی ، نیاز به اقدامات پیشگیرانه را از بین ببریم که به نفع آنهاست که سیاست های تهدیدآمیز را کنار بگذارند. اینجاست که ما با متحدین خود مخالفیم. بهترین راه برای متقاعد کردن ایران برای تغییر رفتار خود چیست؟بهترین راه برای متقاعد کردن لیبی برای تغییر رفتار آن چیست؟

شرکای اصلی تجارت ما ، به ویژه کانادا ، اروپا و ژاپن ، به شدت با این قانون تحریم ها مخالف هستند زیرا آنها آن را تلاشی برای مجبور کردن سیاست ایالات متحده برای شهروندان خود می دانند. آنها همچنین بر این باورند که تحریم های مربوط به تجارت که به طور یک جانبه توسط ایالات متحده اعمال می شود ، اصول تجارت آزاد را که ما برای ایجاد بین المللی سخت کار کرده ایم ، نقض می کند. این دولت ها همچنین تمایلی به اتخاذ اقداماتی ندارند که به معنای ضرر در تجارت برای شرکت های آنها خواهد بود. برخی شک دارند که آیا فشار اقتصادی در تغییر رفتار ایران و لیبی موفق خواهد شد. علاوه بر این ، اروپایی ها - به ویژه انگلستان و فرانسه ، که مستقیماً از تروریسم لیبی رنج می برند - به شدت مخالف هرگونه اقدام جدید ایالات متحده علیه لیبی هستند که از اجماع موجود در سازمان ملل جدا شده است. آنها استدلال می كنند كه كشورهای دیگر هیچ انگیزه ای برای پیروی از رژیم تحریم های سازمان ملل در صورتی كه ایالات متحده به طور مستقل عمل كند ، نخواهند داشت.

به عنوان جایگزینی برای فشار اقتصادی بر ایران ، اتحادیه اروپا از سیاستی به نام "گفتگوی بحرانی" حمایت می کند. ژاپن و کانادا از یک رویکرد مشابه حمایت می کنند. ما به سیاست گفتگوی اتحادیه اروپا با ایران اعتراض نداریم ، اما ما معتقدیم که گفتگو بدون فشار برای ایجاد تغییر در سیاست های ایران کافی نیست. به همین ترتیب ، اگرچه اتحادیه اروپا ابراز نگرانی از رفتار لیبی ، کشورهای اروپایی تمایلی به حمایت از تلاشهای ما برای افزایش تحریم های سازمان ملل علیه لیبی ندارند. تا زمانی که ایران و لیبی مجبور نشوند هزینه ای برای اقدامات خود بپردازند ، هیچ انگیزه ای برای تغییر سیاست های خود نخواهند داشت. چالش برای ایالات متحده ، متقاعد کردن سایر ملل برای پیوستن به تلاشهای ما است.

مانند شما ، ما از عدم حمایت دوستان و متحدین خود به دلیل تلاش های خود برای افزایش فشار اقتصادی به ایران و لیبی ناامید شده ایم. ما معتقدیم که سایر دولتها باید مسئولیت بیشتری را برای تلاش برای ایجاد تهدیداتی بر عهده بگیرند که همه ما را به خطر می اندازد. ما همچنین درک این مسئله که چرا این رژیم ها از مزایای مالی یا حتی "تجارت طبق معمول" هستند ، دشوار است. ما ترجیح می دهیم با همکاری با متحدین و شرکای اصلی تجارت خود همکاری کنیم ، اما به آنها گفته ایم که در صورت لزوم متعهد هستیم که به طور یک جانبه به این تهدیدات پاسخ دهیم.

اما ، اساساً ، متحدین و شرکای تجاری ما کاملاً مخالفت ما را با فعالیت های تروریستی ایران و لیبی به اشتراک می گذارند. مانند ما ، آنها نمی خواهند نگرانی های مشترک ما از تفاوت ما در تاکتیک ها غافل شود. به تازگی ، بسیاری از دولت های غربی در پاسخ به ادامه فعالیت های غیرقابل قبول ، از جمله اظهارات توهین آمیز که توسط مقامات ایرانی و لیبی پس از بمب گذاری های انتحاری در اسرائیل انجام شده است ، دوباره ارزیابی مجدد سیاست های خود در قبال دو کشور را آغاز کرده اند. اتحادیه اروپا ، کانادا ، ژاپن و سایر متحدین می خواهند شاهد تغییراتی در رفتار ایرانی و لیبی باشند و اهداف مشترک ما پایه و اساس محکمی را برای ادامه تلاش های دیپلماتیک برای به دست آوردن همکاری بیشتر برای سیاست فشار اقتصادی ما فراهم می کند.

یک راه حل مؤثر

با توجه به این عوامل ، از جمله درک ما از سیاست ها و اقتصادهای ایران و لیبی و نگرانی ها و انگیزه های متحدین ما ، دولت از نزدیک با کمیته روابط بین الملل مجلس ، کمیته راه ها و وسایل و کمیته بانکی همکاری کرده استنسخه خانه این لایحه را تهیه کنید.

بگذارید موضع دولت را خلاصه کنم.

(1.) ما از تحریم ها علیه سرمایه گذاری در منابع نفتی ایران حمایت می کنیم. سرمایه گذاری چوک نقطه اقتصاد ایران است. مسدود کردن سرمایه گذاری خارجی در بخش نفت و گاز ایران با محدود کردن سطح تولید نفت و گاز و در نتیجه درآمد دولت ، تأثیر عمده ای بر اقتصاد این کشور خواهد گذاشت. بشکه کمتر به معنی دلار کمتری خواهد بود. علاوه بر این ، ما اطمینان داریم که می توانیم در این تلاش موفق شویم ، زیرا صرفاً تهدید به تحریم ها در حال حاضر برخی از شرکت های نفتی خارجی را از ایران دور نگه می دارد. اما ما معتقدیم که تحریم ها علیه تجارت با ایران ناکارآمد و ضد تولید خواهد بود. ما به سادگی قادر نخواهیم بود ایران را از دستیابی به کالاهای مشترک در صنعت نفت و گاز که توسط شرکتهای بازرگانی در سراسر جهان تولید و فروخته می شود ، باز دارد. و هزینه ها - هر دو تلاش برای نظارت و اجرای چنین ممنوعیت یک طرفه ، و اقدامات تلافی جویانه ای که دولت های دیگر در صورت تحمیل تحریم برای شرکت های آنها انجام می دهند - بسیار زیاد است.

(2.) ما از تحریم ها علیه شرکتهایی که نقض شورای امنیت سازمان ملل در مورد تجارت و معاملات خاص با لیبی هستند ، حمایت می کنیم. ما در سازمان ملل متحد تلاش کرده ایم تا حمایت های بین المللی را برای تحریم ها علیه لیبی ، از جمله ممنوعیت برخی از تجهیزات نفت و گاز و همچنین ممنوعیت انتقال کالاهای نظامی ، قطعات و خدمات حمل و نقل هوایی و خدمات مالی ، ایجاد و حفظ کنیم. محدودیت های جهانی مؤثرتر از اقدامات یک طرفه آمریکا است. منطقی است که به این رژیم تحریم های موجود در سازمان ملل اضافه شود. اما ما معتقدیم تحریم ها علیه سرمایه گذاری در منابع نفت و گاز لیبی ناکارآمد و ضد تولید خواهد بود. برای ما خیلی دیر است که سرمایه گذاری خارجی در بخش نفت و گاز لیبی را متوقف کنیم ، زیرا حدود دو ده شرکت هم اکنون در آنجا کار می کنند. این احتمال وجود دارد که دولت های این شرکت ها برای محافظت از آنها اقدامی کنند. چنین اقدامات تلافی جویانه می تواند تأثیر مضر بر شرکت ها و کارگران آمریکایی داشته باشد.

(3.) ما از اصلاحاتی پشتیبانی می کنیم که به ما امکان می دهد از تحریم های علیه موسساتی که معاملات سرمایه گذاری را تأمین مالی می کنند ، جلوگیری کنیم. دولت نگران این است که تحریم های ایالات متحده علیه موسسات مالی خارجی برای شرکت های آمریکایی پرهزینه باشد ، می تواند برای بازارهای مالی مختل کننده باشد ، جذابیت ایالات متحده را به عنوان یک مرکز مالی کاهش دهد و می تواند قصاص را علیه شرکت های مالی ایالات متحده دعوت کند. ما نیازی به اجرای خطر آسیب رساندن به بانک ها و مشاغل آمریکایی نداریم. واقعیت موضوع این است که ایران برای توسعه مزارع نفت و گاز خود به بیش از وام های بانکی نیاز دارد. ایران همچنین به تخصص یک شرکت نفت خارجی برای از بین بردن این معاملات چند میلیون دلاری و چند ساله نیاز دارد. تمرکز بر مسدود کردن این شرکت ها باید کافی باشد.

(4.) ما از اصلاحات در ساختار لایحه پشتیبانی می کنیم که انعطاف پذیری بیشتری را در اعمال تحریم به رئیس جمهور ارائه می دهد. ما می خواهیم به رئیس جمهور عرض جغرافیایی بدهیم تا به طور مؤثر به هر وضعیت جدید پاسخ دهد. ما از این قانون برای پیشبرد منافع ایالات متحده استفاده خواهیم کرد ، اما برای هدف قرار دادن صحیح اقدامات خود به انعطاف پذیری نیاز داریم.

(5.) سرانجام ، ما از اصلاح مقرراتی حمایت می كنیم كه رئیس جمهور را ملزم می كند كه به طور غیرقانونی مجازات هایی را علیه شركتهای والدین و شرکتهای تابعه آنها از جمله شركتهای آمریکایی اعمال كند ، خواه این حزب در فعالیت تحریم درگیر باشد یا خیر.

ما معتقدیم که این توصیه ها تعادل مسئولیتی را ایجاد می کنند. آنها به ما اجازه می دهند تا بدون ایجاد تأثیر بومرنگ که به طور غیر ضروری به سایر منافع آمریکایی آسیب می رساند ، در تحمیل فشار اقتصادی اضافی بر ایران و لیبی موفق شویم.

در مورد تعهد رئیس جمهور و وزیر کریستوفر برای انجام اقدامات سخت برای پاسخ به تهدیدی که ایران و لیبی انجام می شود ، شکی نیست. اما آنها همچنین وظیفه در نظر گرفتن طیف کامل علایق آمریکایی را بر عهده دارند. ما معتقدیم که می توان یک لایحه تحریم را تهیه کرد که تأثیر آن بر ایران و لیبی را به حداکثر برساند و در عین حال هزینه های غیر ضروری را برای سایر منافع ایالات متحده به حداقل برساند. ما با توجه به درک ما از ایران و لیبی و قدردانی ما از عواملی که رویکرد شرکای تجاری و متحدین ما را راهنمایی می کند ، توصیه هایی را برای انجام این کار با دقت تهیه کرده ایم. ما می دانیم که کنگره نگرانی های ما را در مورد ایران و لیبی به اشتراک می گذارد. ما از این فرصت استقبال می کنیم تا مشاوره خود را با کمیته راه ها و وسایل مجلس ، کمیته روابط بین الملل مجلس و کمیته بانکی مجلس ادامه دهیم. با هم ، ما می توانیم لایحه ای را تهیه کنیم که به طور مؤثر فشار ایران و لیبی را افزایش می دهد.

بازگشت به صفحه اصلی امور خاور نزدیک این یک منبع رسمی دولت ایالات متحده برای اطلاعات در مورد WWW است. گنجاندن پیوندهای غیر ایالات متحده به معنای تأیید مطالب نیست.