تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه

بازار ابتدایی و ثانویه به بستر مالی اشاره دارد که شرکت ها در آن سرمایه کسب می کنند ، که برای عملکرد آنها ضروری است.

بازار اولیه چیست؟

بازار اولیه مکانی است که شرکت ها سهام یا واحدهای مالکیت را به اعضای عمومی برای تأمین بودجه عملیات می فروشند.

شرکت ها موظفند سهام خود را به اعضای عمومی که مایل به عضویت در چنین سهام هستند ، بفروشند تا بتوانند سرمایه خود را برای گسترش تجارت موجود خود یا خرید نهاد جدید بدست آورند.

صادرکننده ممکن است چندین ابزار مالی را برای ملاحظات صادر کند ، که شامل پیشنهادی برای فروش ، مسئله مناسب و مسئله پاداش است.

بازار ثانویه چیست؟

بازار ثانویه به عنوان بستری تعریف می شود که ابزارهای مالی موجود ، که شامل سهام ، بدهی ها ، اوراق قرضه ، گزینه ها ، صورتحساب خزانه داری و مقالات تجاری است ، در بین فروشندگان و خریداران معامله می شود.

فروش ثانویه و خرید ابزارهای مالی از طریق حراج های موجود در بورس یا از طریق سیستم عامل های پیشخوان (OTC) انجام می شود.

تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه

روش خرید یا بازار اولیه و ثانویه

بازار اصلی ابزارهای مالی یک بازار مستقیم است که شرکت ها سهام خود را برای بررسی به اعضای عمومی ارائه می دهند.

خریداران و فروشندگان با یکدیگر در تعامل هستند و این فرصت را برای مذاکره برای سهام ارائه شده ارائه می دهند ، به خصوص در بازارهای حراج که فرض بر این است که بالاترین پیشنهاد دهنده در نبرد خرید پیروز شده است.

بازار ثانویه یک بستر مالی غیرمستقیم است که خریداران آینده نگر سهام خود را از سرمایه گذاران دیگران خریداری می کنند. در بازار ثانویه ، مالک اصلی سهام (شرکت) در انتقال واحدهای مالکیت شرکت نمی کند.

تأمین مالی/ذینفع برای بازار اولیه و ثانویه

هدف اصلی بازار اولیه تأمین مالی به سازمان ها است تا آنها بتوانند عملیات خود را گسترش داده یا فعالیت های فعلی خود را تقویت کنند. شرکت ها سهام خود را برای اشتراک به خریداران و سرمایه گذاران آینده نگر در ازای پول ارائه می دهند ، که در تأمین اعتبار رویدادهای شرکت ضروری است.

از طرف دیگر ، بازار ثانویه مالی را به شرکت ارائه نمی دهد. این امر به این دلیل است که سهام بین سرمایه گذاران آینده نگر که انگیزه سوداگرانه دارند معامله می شود. بازار ثانویه شامل تبادل سهام از یک سرمایه گذار به دیگری است.

این سازمان ذینفع نهایی بازار اولیه است زیرا تمام درآمد حاصل از آن را که پس از فروش ابزارهای مالی به دست می آید ، به دست می آورد. در بازار ثانویه ، سرمایه گذاران پس از انتقال مالکیت ذینفع هستند.

احزاب درگیر در بازار ابتدایی و ثانویه

بازار اصلی شامل تماس مستقیم بین شرکت و سرمایه گذار است. این شرکت سهام را به سرمایه گذار ارائه می دهد که آنها را برای خرید در مورد سود مرتبط و هزینه سهام در نظر می گیرد.

بازار ثانویه شامل سرمایه گذاران مختلف مبادله ابزارهای مالی است. این شرکت درگیر نیست زیرا این یک بازار غیرمستقیم است که فقط سرمایه گذاران را درگیر می کند.

قیمت ابزارهای مالی برای بازار اولیه و ثانویه

در بازار اولیه ، قیمت ابزارهای مالی معمولاً ثابت است. شرکت ها سهام خود را در یک بازار آزاد به فروش می رسانند که سایر اعضای عمومی از قیمت های غالب آگاه هستند. علاوه بر این ، قیمت سهام در یک پیشنهاد عمومی اولیه از طریق چاپ و سایر سیستم عامل های رسانه ای ارتباط برقرار می شود.

با این حال ، شرکت کنندگان قیمت سهام و سایر محصولات را نمی دانند. قیمت ابزارهای مالی نوسان دارد و بیشتر به جنبه های تقاضا و عرضه بستگی دارد. بنابراین ، هرچه محصولات بیشتر باشد ، قیمت ها پایین تر و برعکس.

سازمان

تجارت اصلی ابزارهای مالی معمولاً در هیچ مکان خاص یا موقعیت جغرافیایی ریشه ندارد. این بدان معناست که خریداران می توانند سهام خود را در هر مکانی ، به ویژه محل های سازمانی خریداری کنند.

بازار ثانویه وجود فیزیکی دارد ، به این معنی که این شکل از تجارت در یک مکان خاص ریشه دارد. این توضیح می دهد که چرا وجود دفاتر بورس اوراق بهادار و سالن هایی که سرمایه گذاران واحدهای مالکیت خود را به سایر سرمایه گذاران می فروشند وجود دارد.

نمایندگان/واسطه های بازار اولیه و ثانویه

در بازارهای اولیه ، کارگران واسطه ای بین شرکت و سرمایه گذاران هستند که مایل به خرید واحدهای مالکیت در این شرکت هستند. برخی از آژانس های متداول مشترک شامل بانک ها و شرکت های بیمه در میان دیگران هستند.

کارگزاران واسطه ها را در بازار ثانویه تشکیل می دهند. کارگزاران وظیفه ارزیابی خطرات و سودهای مرتبط با یک ابزار مالی خاص را بر عهده دارند و پس از آن آنها سهام امیدوارکننده را از طرف خریدار خریداری می کنند.

تعداد معاملات درگیر در بازار اولیه و ثانویه

در بازار اولیه ، یک ابزار مالی یک بار فروخته می شود. این شرکت وظیفه دارد تا با نرخ ثابت که سرمایه گذار از حقوق کامل این واحد برخوردار است ، به فروش سهم به سرمایه گذار برای سود خود بپردازد.

سرمایه گذار حق دارد تمام مزایای مربوط به مالکیت ساز از جمله سود سهام و حقوق فروش را داشته باشد.

از طرف دیگر ، واحد مالکیت می تواند چندین بار با هر معامله شامل مبادله حقوق و مزایا فروخته شود. این امر به این دلیل است که بازار ثانویه شامل فروش سهام و سایر ابزارهای مالی بین سرمایه گذاران با سود است.< Pan> در بازار اولیه ، یک ابزار مالی یک بار فروخته می شود. این شرکت وظیفه دارد تا با نرخ ثابت که سرمایه گذار از حقوق کامل این واحد برخوردار است ، به فروش سهم به سرمایه گذار برای سود خود بپردازد.