نظارت بر سرمایه گذار نهادی و مدیریت درآمد: یک رویکرد شبکه

از زمان Berle and Means "(1932) کار اصلی در مورد جدایی مالکیت و کنترل در بنگاه های مدرن ، محققان در مورد تضاد احتمالی منافع بین مدیران و سهامداران بحث کرده اند. طبق نظریه آژانس ، این جدایی مدیران را به انتخاب و اعمال تخمین های حسابداری و تکنیک هایی که باعث افزایش ثروت مدیریتی خود می شود ، تشویق می کند. اما از آنجا که چنین مدیریت درآمد فرصت طلبانه به ضرر سایر ذینفعان ، حسابرسان ، تنظیم کننده ها و سرمایه گذاران بنگاه ها انگیزه خود را برای شناسایی و کاهش این شیوه های مدیریتی خود خدمت می کند.

این یک مفهوم متداول در زمینه حاکمیت شرکت ها است که سرمایه گذاران نهادی می توانند با نظارت بر اقدامات مدیران ، مشکل آژانس بین مدیران و سهامداران را کاهش دهند (جنسن و مکلینگ (1976) ؛ شلیفر و ویشنی (1986) ؛ هارتزل و استارک (2003))بشرمطالعات دو استدلال اصلی را در مورد مزیت مقایسه سرمایه گذاران نهادی در نظارت بر سرمایه گذاران فردی (خرده فروشی) ارائه داده است. اول ، موسسات پیشرفته دارای تحقیقات حرفه ای ، معامله گران و مدیران نمونه کارها هستند که تصمیمات خود را راهنمایی می کنند و به آنها امکان می دهند در وهله اول مدیریت درآمد را تشخیص دهند. دوم ، از آنجا که آنها قدرتمند و مجهز به مشوق های مناسب برای مشارکت در نظارت هستند ، می توانند از دسترسی ممتاز خود به اطلاعات استفاده کنند و به طور مؤثر رفتار مدیریتی فرصت طلبانه را محدود کنند (بالسام و همکاران (2002) ؛ آایرز و همکاران (2011) ؛ کانگ و همآل. (2018)).

با تأیید توانایی های نظارت برتر سرمایه گذاران نهادی ، مطالعات به طور معمول از سطح مالکیت نهادی یا ناهمگونی در بین انواع مختلف سرمایه گذاران نهادی برای توضیح کیفیت گزارشگری مالی استفاده می کنند (Bushee (1998) ؛ Tsang et al. (2019) ؛ Ramalingegowda و همکاران.(2021)). علیرغم تحقیقات رو به رشد ، ادبیات تاکنون از نقش شبکه ایجاد شده توسط سرمایه گذاران نهادی که دارای سهام در همان بنگاه ها هستند ، غفلت کرده است. با این حال ، ساختار چنین شبکه ای احتمالاً بر پویایی انتشار اطلاعات بین موسسات و همچنین تأثیر و قدرت سرمایه گذار در تعامل با مدیریت شرکت تأثیر خواهد گذاشت. در نتیجه ، شبکه ها اثربخشی نظارت را افزایش می دهند. در مقایسه با مؤسسات محیطی ، احتمالاً اطلاعات به موقع و برتر لازم برای محدود کردن رفتار مدیریتی فرصت طلب را بدست می آورند. علاوه بر این ، با توجه به تعداد بیشتری از اتصالات در شبکه ، موسسات مرکزی می توانند با دنبال کردن سایر سرمایه گذاران برای رای دادن به همان جهت ، مدیران را به طور مؤثر نظم دهند (Bajo et al. (2020))

با توجه به استدلال های فوق ، ما مرکزیت سهامدار را به عنوان یک تعیین کننده اصلی با یک قدرت توضیحی که برای پروکسی های سنتی برای نظارت بر نهادی افزایش می یابد ، پیشنهاد می کنیم. برای ارائه شواهد تجربی در مورد رابطه بین مرکزیت سرمایه گذار نهادی و مدیریت درآمد ، ما از یک نمونه جامع از 6،870 شرکت آمریکایی در طی دوره 1990-2019 استفاده می کنیم.

تحلیل های ما چهار یافته کلیدی را نشان می دهد:

اول ، ما می دانیم که حضور سهامداران نهادی مرکزی با سطح پایین تر مدیریت درآمد همراه است. این شواهد در استفاده از پروکسی های مدیریت درآمد جایگزین و اقدامات مرکزیت شبکه قوی است. این اثر از نظر اقتصادی نیز مرتبط است. با شناخت ماهیت بالقوه درون زا در رابطه ، ما دو استراتژی شناسایی را اجرا می کنیم ، که به نظر می رسد یک رابطه علی را نشان می دهد.

دوم ، روی آوردن به بنگاه هایی که انگیزه خاصی برای دستکاری درآمدها دارند (به اصطلاح شرکت های مظنون) ، می فهمیم که مرکزیت سهامدار نقش مهمی در محدود کردن مدیریت درآمد در چنین بنگاه هایی دارد.

سوم ، ما اثبات می کنیم که مزایای اطلاعات به دست آمده از طریق شبکه های سرمایه گذار نهادی به طور موثری کاهش در مدیریت درآمد را هدایت می کند. برای این هدف ، ما با استفاده از اقدامات مرکزیت در بین انواع سرمایه گذار ناهمگن ، تجزیه و تحلیل اصلی خود را دوباره انجام می دهیم. در راستای توضیحات مبتنی بر اطلاعات ، ما در حضور "موسسات نظارت" ، یعنی موسساتی که به احتمال زیاد از اطلاعات برای نظارت بر مدیریت مانند سرمایه گذاران مستقل یا بلند مدت استفاده می کنند ، کاهش قوی تری در مدیریت درآمد مشاهده می کنیم.

سرانجام ، ما تأثیر مرکزیت شبکه را بر نتایج پیشنهادی سهامداران بررسی می کنیم تا نقش قدرت و شهرت را روشن کنیم که از طریق آن شبکه های سرمایه گذار نهادی بر مدیریت درآمد تأثیر می گذارند. ما می دانیم که پیشنهادات سهامدار ارائه شده توسط موسسات مرکزی کمتر از اظهارات پروکسی حذف نمی شوند و احتمالاً پس گرفته می شوند یا رأی می دهند. نتایج حاکی از آن است که نهادهای مرکزی از قدرت مذاکره خود برای شرکت در مدیریت از طریق صدا استفاده می کنند.

به طور کلی ، نتایج ما بر نقش شبکه سهامداران نهادی به عنوان یک مکانیسم حاکمیت شرکت ها تأکید می کند که بر کیفیت حسابداری تأثیر می گذارد و چگونگی به دست آوردن سرمایه گذاران اطلاعات ارزشمندی برای نظارت را روشن می کند. این یافته ها برای دانشگاهیان و پزشکان به طور یکسان پیامدهایی دارد. برای دانشگاهیان ، نتایج ما نشان می دهد که چگونه موسسات از طریق مرکزیت شبکه اطلاعات را بدست می آورند. مطالعات آینده در مورد کیفیت گزارش باید از این رو از پروکسی های مبتنی بر شبکه استفاده کند تا از سوء استفاده مدل جلوگیری شود. برای پزشکان ، کار ما تعیین کننده جدیدی از نظارت بر سرمایه گذار نهادی و به طور خاص ، کیفیت گزارشگری مالی را برجسته می کند.

منابع

Ayers ، B. ، S. Ramalingegowda ، and P. Yeung ، 2011 ، "مزیت زادگاه: تأثیر نظارت بر موقعیت مؤسسه بر اختیار گزارشگری مالی" ، مجله حسابداری و اقتصاد 52 ، 41-61.

Bajo ، E. ، E. Croci ، and N. Marinelli ، 2020 ، "شبکه های سرمایه گذار نهادی و ارزش شرکت" ، مجله تحقیقات تجاری 112 ، 65-80.

Balsam ، S. ، E. Bartov ، and C. Marquardt ، 2002 ، "مدیریت تعهدی ، سرمایه گذاری سرمایه گذار و ارزیابی سهام: شواهدی از پرونده های 1 0-Q" ، مجله تحقیقات حسابداری 40 ، 987-1012.

Berle ، A. ، and G. Means ، 1932 ، شرکت مدرن و مالکیت خصوصی (مک میلان ، نیویورک ، نیویورک).

Bushee ، B. ، 1998 ، "تأثیر سرمایه گذاران نهادی بر رفتار سرمایه گذاری تحقیق و توسعه میوپیک" ، بررسی حسابداری 73 ، 305-333.

هارتزل ، جی. ، و ل. استاركس ، 2003 ، "سرمایه گذاران نهادی و جبران خسارت اجرایی" ، مجله مالی 58 ، 2351–2374.

جنسن ، م. ، و دبلیو مک مکلینگ ، 1976 ، "تئوری شرکت: رفتار مدیریتی ، هزینه های آژانس و ساختار مالکیت" ، مجله اقتصاد مالی 3 ، 305-360.

Kang ، J. ، J. Luo ، and H. Na ، 2018 ، "آیا سرمایه گذاران نهادی با چندین مانیتور مؤثر مؤثر هستند؟"مجله اقتصاد مالی 128 ، 576-602.

Ramalingegowda ، S. ، S. Utke ، and Y. Yu ، 2021 ، "مالکیت نهادی مشترک و مدیریت درآمد" ، تحقیقات حسابداری معاصر 38 ، 208-241.

شلیفر ، ا. ، و آر. ویشنی ، 1986 ، "سهامداران بزرگ و کنترل شرکتها" ، مجله اقتصاد سیاسی 94 ، 461-488.

Tsang ، A. ، F. Xie ، and X. Xin ، 2019 ، "سرمایه گذاران نهادی خارجی و افشای داوطلبانه شرکت ها در سراسر جهان" ، بررسی حسابداری 94 ، 319-348.< SPAN> هارتزل ، جی. ، و ل. استاركس ، 2003 ، "سرمایه گذاران نهادی و جبران خسارت اجرایی" ، مجله مالی 58 ، 2351–2374.